ارزیابی کارایی سیستم تهویه مکنده موضعی در کنترل گردوغبار fe۲o۳ منتشره در هوای محیطی واحد سرند اکساید صنعت فولاد

مقدمه: تا کنون راهکارهای مختلفی برای کاهش تماس کارگران با آلاینده های شیمیایی و یا کنترل انتشار آنها، ارائه شده است. سیستم تهویه مکنده موضعی متداول ترین نوع کنترل های مهندسی است که بر دیگر روش های کنترلی ترجیح داده می شود. این مطالعه با هدف تعیین کارایی سیستم تهویه مکنده موضعی در کنترل ذرات منتشره در هوای محیطی واحد سرند اکساید در صنعت فولاد انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، به منظور ارزیابی عملکرد سیستم تهویه موضعی واحد موردنظر به چهار قسمت اصلی: طبقه همکف، طبقه سرندها، طبقه هود 1 و پلتفرم هودهای 15، 16 و 17 تقسیم گردید. 36 نمونه هوا به روش 600 niosh – (سیکلون) جهت نمونه برداری و اندازه گیری از گردوغبارهای قابل تنفس و گردوغبار کلی در وضعیت های روشن و خاموش سیستم تهویه جمع آوری گردید. نتایج: نتایج نشان داد که طبقه هود 1 دارای بیشترین غلظت گرد و غبار کلی به ترتیب با میانگین و دامنه تغییرات  mg/m3 (47/434-1/118) 3/271 (تقریباً 2/18 برابر میزان استاندارد) و راندمان کنترل 9/3% بوده است. طبقه سرندها کمترین غلظت را به ترتیب با میانگین و دامنه تغییرات mg/m3 (51/31-95/8) 77/20 (تقریباً 4/1 برابر میزان استاندارد) و راندمان 35/29% در وضعیت سیستم روشن دارا بود. میانگین غلظت در کل واحد  mg/m3 (63/234-77/20) 6/127 و راندمان کلی سیستم در حدود 96/7% بود ( mg/m 3 ) 15 mg/m3,pel-osha: 10 ( tlv-acgih: ). نتیجه گیری: راندمان سیستم در قسمت های مختلف متفاوت بوده و در کل سیستم تهویه موضعی مورد مطالعه از کارآیی لازم برخوردار نبود که آن را می توان به فقدان برنامه منظم و زمان بندی شده نگهداری و پایش سیستم و همچنین تغییرات نرخ تولید نسبت داد.